Verschil tussen draadloos LAN en wifi
Draadloos lokaal netwerk, ook wel WLAN of draadloos LAN genoemd, is een term voor het gebruik van draadloze digitale signalen om computers en andere apparaten met elkaar te verbinden. Een van de meest gebruikte draadloze LAN-technologieën die nu in gebruik is, is Wi-Fi, wat verwijst naar een reeks standaarden voor hoe apparaten met elkaar kunnen praten op draadloze netwerken. Het is niet de enige draadloze LAN-technologie die er is, maar het is wel degene die u waarschijnlijk zult tegenkomen.
Inzicht in draadloze LAN-technologie
Als je de term ‘draadloos’ hoort, betekent dit niet per se een apparaat zonder kabels. Het woord was oorspronkelijk van toepassing op radio’s, die vaak op de muur waren aangesloten of op batterijen waren aangesloten en die ook interne draden hadden.
De term betekent eerder dat de apparaten communiceren zonder dat ze met elkaar verbonden hoeven te worden. Radio was oorspronkelijk een draadloos alternatief voor de bedrade telegraaf, en draadloze telefoons begonnen als alternatief voor traditioneel bedrade vaste telefoons.
In de context van computers en slimme apparaten betekent draadloos dat ze digitaal met elkaar kunnen praten zonder dat ze verbonden hoeven te zijn met bedrade technologieën zoals Ethernet-kabels of inbelmodems die via het vaste telefoonsysteem spreken. Een lokaal netwerk, of LAN, is elk systeem waarmee digitale apparaten in een klein geografisch gebied, of zelfs in een gebouw, met elkaar kunnen praten. Veel LAN’s zijn tegenwoordig ook aangesloten op een wide area network en vaak uiteindelijk op internet.
Een draadloos LAN is elk netwerk waarmee computers met elkaar kunnen praten zonder dat ze met elkaar verbonden hoeven te zijn. Dit kan handig zijn om de rommel in een huis of kantoor te verminderen en om het mogelijk te maken om apparaten zoals smartphones en laptops te verplaatsen zonder netwerkverbindingen te verliezen of kabels van plaats naar plaats te rekken.
LAN en wifi
Een van de meest gebruikelijke manieren om tegenwoordig een draadloos LAN te bouwen, is het gebruik van Wi-Fi. Dat verwijst naar een reeks normen, gerelateerd aan de reeks normen van Electrical and Electronics Engineers die beginnen met het nummer 802.11. Verschillende Wi-Fi-standaarden kunnen worden aangeduid met hun 802.11-standaardnummer, zoals 802.11b of 802.11g, of met andere meer conversatienamen zoals Wi-Fi 6 of Wireless G.
Over het algemeen luisteren in zowel thuis- als op kantoor Wi-Fi-netwerken apparaten die toegangspunten worden genoemd naar verbindingen van computers in de omgeving. Vaak zijn dit ook routers, die het verkeer effectief over het lokale netwerk en van en naar internet kunnen leiden. Routers ondersteunen vaak meerdere versies van de Wi-Fi-standaarden, zodat ze meerdere generaties apparaten kunnen ondersteunen, maar als u een netwerk opzet, moet u ervoor zorgen dat al uw apparaten hiermee compatibel zijn.
De meeste moderne laptops en mobiele telefoons ondersteunen wifi en u kunt het vakje waarin uw apparaat is geleverd of de bijbehorende documentatie aanvinken om te zien met welke versies van de standaard het werkt. Je kunt een externe adapter kopen als je met een ander soort wifi-netwerk wilt praten.
Andere draadloze technologieën
Wi-Fi is niet de enige draadloze LAN-technologie. De eerste wordt meestal beschouwd als AlohaNet, dat in de jaren zeventig is gemaakt om computers te netwerken aan de Universiteit van Hawaï. Sindsdien zijn er een aantal andere draadloze standaarden ontwikkeld, hoewel ze in wezen zijn overschaduwd door Wi-Fi.
Een ander draadloos systeem dat momenteel veel wordt gebruikt, is Bluetooth, hoewel het meestal wordt gebruikt om een gepaarde verbinding tussen twee apparaten tot stand te brengen in plaats van een breder LAN. Wanneer computers, tablets en smartphones communiceren met gsm-masten om internettoegang te krijgen, gebruiken ze ook draadloze communicatietechnologie, hoewel ze meestal ook geen LAN vormen anders dan via een lokale wifi-installatie.
Wan/Lan-protocollen
“Local Area Networks” of LAN’s en “Wide Area Networks” of WAN’s kunnen beide worden gedefinieerd door de netwerkprotocollen waaruit ze bestaan. Protocollen zijn standaarden die bepalen hoe gegevens uiteindelijk van het ene systeem naar het andere worden overgedragen. Het verschil tussen een LAN en een WAN is de afstand die de gegevens afleggen, waarbij een LAN meestal een enkel gebouw bedient en een WAN meestal verschillende geografische locaties.
LAN-protocollen
LAN-protocollen onderscheiden zich door hun vermogen om gegevens efficiënt te leveren over kortere afstanden, zoals een paar honderd voet, via verschillende media, zoals koperen bekabeling. Er bestaan verschillende protocollen voor verschillende doeleinden en ze bestaan in verschillende “lagen” van het “Open Systems Interconnect”- of OSI-model. Wanneer het woord “LAN” wordt gebruikt om een protocol te beschrijven, is het meestal de bedoeling om lagere of fysieke lagen te beschrijven. Enkele van de meest voorkomende LAN-protocollen zijn ‘Ethernet’, ‘Token Ring’ en ‘Fiber Distributed Data Interface’ of ‘FDDI’.
“Ethernet” is verreweg het meest voorkomende type LAN-protocol. Het wordt gevonden in huizen en kantoren over de hele wereld en is herkenbaar aan het gebruikelijke “CAT5” koperen kabelmedium. Het maakt gebruik van een switch of hub waarop alle systemen zijn aangesloten om gegevens uit te wisselen.
“Token Ring” is een oudere LAN-technologie die niet meer gangbaar is. Het uitgangspunt van “Token Ring” is een enkel “token” wordt doorgegeven van systeem naar systeem, of via een hub, en alleen de beoogde ontvanger leest het token.
“FDDI” definieert hoe LAN-verkeer wordt verzonden via glasvezelkabels. Glasvezelbekabeling wordt gebruikt wanneer grotere afstanden, meestal tussen verdiepingen of gebouwen, vereist zijn, of wanneer verhoogde veiligheid vereist is.
WAN-protocollen
WAN-protocollen onderscheiden zich door hun vermogen om gegevens efficiënt te leveren over langere afstanden, zoals honderden kilometers. Dit is over het algemeen nodig om gegevens tussen meerdere LAN’s te overbruggen. Het internet is ‘s werelds grootste WAN. Routers, modems en andere WAN-apparaten worden gebruikt om de gegevens over verschillende media te verzenden, meestal glasvezelbekabeling. Enkele van de meest gebruikte WAN-protocollen die tegenwoordig worden gebruikt, zijn “Frame Relay”, “X.25”, “Integrated Services Digital Network” of “ISDN” en “Point-to-Point Protocol” of “PPP”.
“Frame Relay” en “X.25” zijn vergelijkbaar in die zin dat het beide pakketgeschakelde technologieën zijn voor het verzenden van gegevens over grote afstanden. “Frame Relay” is nieuwer en sneller, terwijl “X.25” gegevens betrouwbaarder levert.
“PPP” is een protocol dat wordt gebruikt om gegevens voor andere protocollen te verzenden via media die ze normaal niet zouden ondersteunen, zoals het verzenden van het “Internet Protocol” of IP, via seriële lijnen.
“ISDN” is een methode om meerdere inbellijnen op een openbaar telefoonnetwerk te combineren tot een enkele datastroom.
Draadloze LAN-protocollen
Draadloze LAN’s, ook wel “WLAN” of “Wi-Fi” genoemd, komen steeds vaker voor. Ze werken in wezen hetzelfde als een traditioneel LAN, maar gebruiken draadloze signalen tussen antennes als medium in plaats van bekabeling. De meeste draadloze protocollen die tegenwoordig worden gebruikt, zijn gebaseerd op de 802.11-standaard en worden onderscheiden door de letter die achter het cijfer verschijnt. De vier belangrijkste protocollen zijn “802.11a”, “802.11b”, “802.11g” en “802.11n”.
“802.11a” is ontworpen om gegevens over kortere afstanden te vervoeren met hogere snelheden tot 54 megabits per seconde of Mbps. “802.11b” doet het tegenovergestelde en werkt met lagere snelheden tot slechts 11 Mbps, maar met een hogere betrouwbaarheid op grotere afstanden en met meer belemmerende objecten in de omgeving.
“802.11g” combineert het beste van de vorige twee protocollen, met een snelheid tot 54 Mbps over langere afstanden. “802.11n” is het nieuwste draadloze protocol dat is uitgebracht. Het kan werken met snelheden van meer dan 150 Mbps over langere afstanden dan de andere protocollen.
