WAT IS HET VERSCHIL: KIKKER VERSUS. PAD
Weet je het verschil niet tussen een kikker en een pad? Je bent niet alleen. Hoewel kikkers en padden beide amfibieën zijn, zijn het afzonderlijke dierenfamilies. En hoewel ze in veel opzichten op elkaar lijken, hebben ze wel verschillen, hoewel ze niet altijd duidelijk zijn.
Laten we ingaan op hun overeenkomsten en verschillen, te beginnen met dit leuke maar verwarrende feit: alle padden zijn kikkers, maar niet alle kikkers zijn padden, volgens de Penn State University. Kortom, pad is een classificatie van kikker. En hier is nog een leuk feit: er is geen wetenschappelijk onderscheid tussen een pad en een kikker, volgens het Animal Diversity Web van de University of Michigan.
Nog in de war? Wie kan het je kwalijk nemen?
In termen van wetenschappelijke classificatie behoren zowel kikkers als padden tot de orde Anura, wat “zonder staart” betekent, volgens de Penn State University. Binnen de orde Anura zijn verschillende families van dieren, waaronder Ranidae, die echte kikkers worden genoemd, en Bufonidae, die echte padden worden genoemd. Er bestaan andere families van kikkers en padden – boomkikkers zijn bijvoorbeeld een andere familie van kikkers dan echte kikkers – maar dit zijn kleinere groepen soorten, en sommige zijn specifiek voor bepaalde regio’s van de wereld.
Hoewel veel kikkers en padden op elkaar lijken, zijn er enkele verschillen. Kikkers hebben bijvoorbeeld meestal lange, sterke achterpoten die hen helpen bij het springen, terwijl padden kortere achterpoten hebben die meer geschikt zijn om te lopen dan om te springen, volgens Wildlife Preservation Canada. Het verschil in hun benen leidt ook tot een gedragsverschil wanneer ze door mensen worden benaderd. Kikkers zullen meestal hun lange, sterke poten gebruiken om in het water te springen wanneer ze worden benaderd, terwijl padden eerder stil blijven zitten en wachten. Als padden wegspringen, zijn hun sprongen korter dan die van kikkers.
Een ander verschil in hun uiterlijk zijn hun ogen. Kikkers hebben meestal grote, uitpuilende ogen, terwijl de ogen van padden er subtieler uitzien.
Een van de grootste fysieke verschillen tussen kikkers en padden is hun huid. Terwijl kikkers een gladde of slijmerige huid hebben die vochtig is, hebben padden een dikkere, hobbelige huid die meestal droog is. De verschillen in hun huid zijn vanwege hun typische omgevingen. Kikkers brengen meer tijd door in het water of zijn meestal heel dicht bij water op het land, dus hun huid blijft vochtig. Padden daarentegen brengen meer tijd op het land door en reizen verder van het water, meldt Wildlife Preservation Canada. Tenzij je heel dicht bij water woont, is de kans groter dat je padden in je tuin ziet omdat ze verder van water komen.
Een groot verschil tussen kikkers en padden is dat alle padden giftig zijn en kikkers niet. Padden hebben parotoïde klieren achter hun ogen die gifstoffen afscheiden. Deze gifstoffen doordringen hun huid, dus je kunt ermee in contact komen als je ze oppakt, volgens de Conserve Wildlife Federation of New Jersey. De meeste gifstoffen zijn mild voor de mens, maar je moet altijd je handen grondig wassen met water en zeep na het aanraken van een pad.
Zowel kikkers als padden leggen hun eieren in water, maar je kunt ze misschien van elkaar onderscheiden door de ei-rangschikking. Kikkereieren zijn meestal één massa of cluster, terwijl paddeneieren meestal in een ketting zijn gerangschikt.
En zowel kikkers als padden zijn indicatoren van een gezond ecosysteem, volgens Wildlife Preservation Canada. Ze kunnen niet in vervuilde habitats leven en zijn gevoelig voor veranderingen in hun omgeving, dus de aanwezigheid van kikkers of padden is een teken dat de habitat gezond is, terwijl een plotselinge verandering in hun aanwezigheid erop kan wijzen dat het gebied vervuild is of anderszins uit balans is .
Een andere overeenkomst is dat zowel kikkers als padden wijdverspreid zijn over de hele wereld, hoewel ze niet overal leven. Kikkers leven op elk continent behalve Antarctica, terwijl padden over de hele wereld leven, met uitzondering van de poolgebieden, Australië, Polynesië en Madagascar, volgens Wildlife Preservation Canada.
